Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Εικόνες Σιδηροδρόμου Ν1


Στη Συλλογή, «Εικόνες σιδηροδρόμου», παρουσιάζεται μια σειρά από διάφορες εικόνες σε σκίτσα και σχόλια, που αποτυπώνουν, από μια διαφορετική ματιά, τον κόσμο του σιδηροδρόμου.
Η συλλογή αυτή είναι μια συναισθηματική προσωπική οπτική, εκφρασμένη με εικόνες και σκέψεις, που επιθυμώ να τις κοινοποιήσω και να τις μοιραστώ μαζί σας.

Με μηχανοδηγό τη συλλογή αυτή, σας δίνεται η δυνατότητα να κάνετε ένα φανταστικό ταξίδι στο σιδηρόδρομο, με όχημα, όχι το τρένο, αλλά τις εικόνες για το τρένο.
Εικόνες φιλοτεχνημένες με πενάκι και κάρβουνο σε λευκό χαρτί.
Αποτυπώσεις παραστάσεων με σκίτσα από τον κόσμο του σιδηροδρόμου.
Είναι ένα ταξίδι γνωριμίας με το πρώτο μηχανοκίνητο μέσο χερσαίας μεταφοράς.

Από τις παλιές ατμομηχανές μέχρι τους υπερσύγχρονους ηλεκτροκίνητους συρμούς μεγάλων ταχυτήτων.
Από τους απλούς γραφικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς μέχρι τους μεγάλους, με την υπέροχη αρχιτεκτονική τους.
Από τις γέφυρες που ζεύουν τους ποταμούς και τις χαράδρες έως και τις σήραγγες και τα τούνελ που διατρέχουν τα βουνά.

Από τις παλιές εικόνες εγκατάλειψης, γεμάτες μνήμες και ιστορία μέχρι τις σημερινές σύγχρονες και εντυπωσιακές κατασκευές.
Ο σιδηρόδρομος, αποτελούσε και αποτελεί το επίκεντρο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής κάθε περιοχής και επέβαλε συνθήκες ανάπτυξης.
Φορτώθηκε όνειρα κι ελπίδες, γεύτηκε χαρές και πίκρες και ταυτόχρονα ενέπνευσε και εμπνέει καλλιτεχνικά όλους τους χώρους της τέχνης.

Γι’ αυτό ένα ταξίδι μέσα από τη συλλογή αυτή δεν μπορεί παρά να είναι ένα υπέροχο ταξίδι στο  χώρο και στο χρόνο, πάνω σε ατέρμονες γραμμές, χωρίς προορισμό.
Γι’ αυτό σαν βγεις στον πηγεμό να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος…
Καλό ταξίδι.
Δημήτρης Τσιγάρας






Όμορφα μέρη του σιδηροδρόμου
γεμάτα μυρουδιές, εικόνες, ήχους, αναμνήσεις,
γεμάτα συναισθήματα,
που κράτησαν αλώβητο το παρελθόν
και μας το παρέδωσαν να το σεβαστούμε.










Σφυρίγματα τρένων,
ατμομηχανές που «ασθμαίνουν»
σε ανηφορικές διαδρομές και πέτρινα γεφύρια,
τροχοί που συρίζουν εκκωφαντικά πάνω στις ράγες
και ο καπνός να «τρέχει» σαν... «κυνηγημένος»
προς την αντίθετη κατεύθυνση.












Το τρένο, με την ιδιόμορφη εμφάνισή του,
τον όγκο και το σκούρο χρώμα της ατμομηχανής,
το πλήθος των βαγονιών,
τα ξεφυσήματά του,
τα σφυρίγματά του
κι ακόμη με τη «λαχανιασμένη» του πορεία
πάνω στις σιδερένιες γραμμές,
ζωγράφιζε και ζωγραφίζει τα όνειρά μας.

Εικόνες Σιδηροδρόμου Ν2


Στα ατέλειωτα χιλιόμετρα ευθείας
οι στροφές σπάζουν τη μονοτονία
πότε δεξιά, πότε αριστερά
και πότε… πάλι ευθεία,
να συντομεύουν την προσμονή
της ολοκλήρωσης του ταξιδιού.






Πάνω στις πλαγιές και μέσα από χαράδρες,
πάνω από γέφυρες και μέσα από σήραγγες
διασχίζει τις τρεις διαστάσεις
αγκαλιά με τις γραμμές
εναρμονισμένο με την πορεία του,
το τρένο.














Γέφυρες μεταλλικές και πέτρινες,
μικρές και μεγάλες
γαζωμένες  στην πλάτη τους τις σιδηροτροχιές
από τούνελ σε τούνελ,
και από τη μια κορυφή ως την άλλη
να απαξιώνουν τη ρήση,
«Βουνό με βουνό δεν σμίγει».











Εικόνες Σιδηροδρόμου Ν3


Το ταξίδι εξελίσσεται  σαν μια κινηματογραφική ταινία.
Έξω το τοπίο της φύσης εναλλάσσεται
από περιοχή σε περιοχή,
από ώρα σε ώρα,
από εποχή σε εποχή.
Αμέτρητες εικόνες επιτίθενται στις προσλαμβάνουσες
και σε κάνουν να αισθάνεσαι υπέροχα.




Η φαντασία καλπάζει μέσα στη σκέψη,
συναγωνίζεται την ταχύτητα του τρένου,
του τρένου που μετέδωσε τον πολιτισμό
και διατήρησε ανέπαφο το παρελθόν στις διαδρομές του.








 
Προκαθορισμένη η πορεία.
Γραμμές, ράγες, σιδηροτροχιές
Ατέλειωτες, γραμμές
που καθοδηγούν την πορεία
Έτσι που και να εκτροχιαστείς
πάλι επάνω σε γραμμές
θα εγκλωβιστείς.
Η δικτατορία της ειμαρμένης










Παράλληλες κι ατέρμονες γραμμές
καθημερινά δρομολόγια σ’ ολόκληρο το δίκτυο
να υφαίνουν το σεντόνι της μοίρας
με πρόσχημα το ταξίδι.










Τώρα μπαίνουμε στο τούνελ
Επέρχεται το σκοτάδι
Το τοπίο χάθηκε
Ο θόρυβος ρυθμικός και μονότονος
Η ταχύτητα και ο χρόνος
σε λίγο μας επαναφέρουν στην ομορφιά του τοπίου.
Το ταξίδι συνεχίζεται.










Τότε που το κούνημα του τρένου
σιγοψιθύριζε στον χρόνο ιστορίες
για να περνάνε οι επιβάτες πιο ευχάριστα
ως τον τελικό προορισμό τους.






Σαν μια επίσκεψη,
ένα μελαγχολικό απόγευμα
σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό,
μοιάζει η ζωή μας.
Αποκαμωμένη, άπραγη
να οσμίζεται τον καπνό που αφήνουν πίσω τα τρένα
και να ονειρεύεται τα ταξίδια.










Δυο παράλληλες σιδηροτροχιές
που φαίνεται να συγκλίνουν στον ορίζοντα.
Κι όμως η ψευδαίσθηση της προοπτικής
δεν εξαλείφει την παραλληλότητα.
Ατέρμονες και παράλληλες οι πορείες.
Μόνο στις διασταυρώσεις σμίγουν για λίγο
και χωρίζονται πάλι.
Η κάθε μια ακολουθεί την πορεία μόνη της.
Όμως το τρένο τις χρειάζεται και τις δυο
να στηριχθεί επάνω τους,
για να κάνει το ταξίδι του.




Σαν ήρεμη και γαλήνια σιδηροδρομική γραμμή
που πριν λίγο άφησε πίσω της το τρένο,
ένα φθινοπωρινό απόγευμα
οι πιο γλυκές θύμισες αχνίζουν.