Στα ατέλειωτα χιλιόμετρα ευθείας
οι στροφές σπάζουν τη μονοτονία
πότε δεξιά, πότε αριστερά
και πότε… πάλι ευθεία,
να συντομεύουν την προσμονή
της ολοκλήρωσης του ταξιδιού.
Πάνω στις πλαγιές και μέσα από χαράδρες,
πάνω από γέφυρες και μέσα από σήραγγες
διασχίζει τις τρεις διαστάσεις
αγκαλιά με τις γραμμές
εναρμονισμένο με την πορεία του,
το τρένο.
Γέφυρες μεταλλικές και πέτρινες,
μικρές και μεγάλες
γαζωμένες στην πλάτη τους τις σιδηροτροχιές
από τούνελ σε τούνελ,
και από τη μια κορυφή ως την άλλη
να απαξιώνουν τη ρήση,
«Βουνό με βουνό δεν σμίγει».
Έρημοι σταθμοί, άδειες αποβάθρες
προσμένουν τα τρένα καρτερικά.
Έρχονται – φεύγουν τα τρένα
μα οι σταθμοί μένουν πάντα εκεί
να αρχίσουν ή να τελειώσουν ένα ταξίδι.
Χώροι προσμονής,
αλλαγής και ελπίδας,
χώροι για περίπατο και μέθεξη της νέας διάστασης
του χρόνου και της εναλλαγής των εικόνων,
των ήχων, των μηχανών και των ανθρώπων.
Οι σιδηροδρομικοί σταθμοί.
Το ρολόι στο αέτωμα του σταθμού
μένει πάντα εκεί,
να καθορίζει και να εναρμονίζει το χρόνο,
την αναμονή και την προσμονή της αποβάθρας
με τα δρομολόγια των τρένων.
Άλλα ταξίδια τελειώνουν και άλλα αρχίζουν.
Αποθήκες εμπορευμάτων, ερειπωμένες και εγκαταλελλημένες,
απομεινάρια από τηλεγραφόξυλα και κολώνες ρεύματος,
παροπλισμένα βαγόνια και ξύλινες χειροκίνητες δρεζίνες,
παλιό και χαλασμένο τροχαίο υλικό.
Ένας κόσμος γεμάτος παρελθόν
να αποχαιρετάει το μέλλον
και να καλωσορίζει την ιστορία.
Το παροπλισμένο βαγόνι
Ετούτο μόνο απόμεινε
κομμάτι από ένα τρένο
άπραγο, έρμο, θλιβερό
βαγόνι ερειπωμένο.
Τα σκουριασμένα σίδερα,
τα σάπια του σανίδια
έχουν να διηγηθούν πολλά
ατέλειωτα ταξίδια.
Γνώρισε τόπους μακρινούς
πέρασε καταιγίδες
είδε χαρές, είδε καημούς
κουβάλησε ελπίδες.
Κάποτε ήταν ταπεινό
μα τώρα ταπεινωμένο
μετράει τις αναμνήσεις του
εδώ αποκαμωμένο.
Σαν ερειπωμένα βαγόνια
πάνω σε εγκαταλελλημένες σιδηροτροχιές
χτυπημένα από τη φθορά του χρόνου
και αποκλεισμένα από κάθε ταξίδι
προσμένουν καρτερικά
να τα αντικαταστήσουν άλλα όνειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου